ԾԻԾԵՌՆԱՎԱՆՔ

Առաջին դարում, Հռչաս գյուղի մելիք Թումանը շատ է նեղացնում տեղի քահանային։ Վերջինս նզովում է միլիքին, որի արդյունքում սա կորցնում է թե՛ հարստությունը, թե՛ կնոջն ու զավակներին։ Ապա քահանան փախչում է Հռոմ։ Մելիքը քահանայի հետևից Հռոմ է գնում, որ գտնի նրան ու ներողություն խնդրի։ Բայց քահանան արդեն մեռած է լինում։ Հուսահատ մելիքը մտնում է մի եկեղեցի, տեսնում է, որ այնտեղ Պետրոս առաքյալի դիակն է դրած։ Հասկանալով, որ նա սուրբ մարդ է, մոտենում, է, կծում, պոկում է ճկույթը՝ ծիծեռնը, ու բերանի մեջ պահած, վազելով գալիս է Արցախ ու մի սալորենու տեղում թաղում ճկույթն ու վրան եկեղեցի կառուցում։

Ամբողջական հոդվածը word տարբերակով ստանալու համար, կարող եք գրել vahe.lorents@gmail.com էլեկտրոնային հասցեին։

Facebooktwitterlinkedin