Ամեն մի բարբարոս` նվաճելով մի երկիր` նախ և առաջ քանդում ու թալանում է հինը…
Առհասարակ, այսօր շատերը խոսելով նախաքրիստոնեական արժեքներից` միտումնավոր կամ դիտմամբ հայոց հին դիցարանը նմանեցնում, երբեմն` բխեցնում են հին հունականից: Սա չիմացությունից զատ նաև միտում ունի իր մեջ. հունական դիցարանի աստվածները, հունական էպիկական հերոսները, գրեթե բոլորը անբարո են, դաժան, արյունարբու. նրանք չունեն որևէ արժեհամակարգ, բարոյական չափանիշ:
Մինչդեռ Հայաստանը հնուց կոչվել է Սրբազան օրենքների երկիր, Աստվածային արժեքների երկիր: Մարդիկ այստեղ ապրել ու արարել են սրբազան` աստվածային օրենքներով ու արժեքներով: Եվ պայքարը արևելքի ու արևմուտքի միջև մեր տարածաշրջանում եղել է նաև պայքար աշխարհայացքի ու կենցաղավարության համար…
Հոդվածի ամբողջական word տարբերակն ստանալու համար գրեք vahe.lorents@gmail.com էլեկտրոնային հասցեին
Համլետ Մարտիրոսյան․ Հնագույն քաղաքակրթություններ։