ՍԱՐԳԻՍ  ԿՈՒԿՈՒՆՅԱՆ

 

«Տեսայ նրան (Կուկունեանին) Կարսի մէջ, երբ բանտից տանում էին բաղնիք: Ամբողջ ժողովուրդը սիրով եւ հիացումով կը նայէր այդ բարձրահասակ, վայելչակազմ երիտասարդին, որ՝ հագած չերքեսկա եւ փափախ՝ դիւրաշարժ եւ ժպտադէմ կը քալէր քօզակներով շրջապատուած: Հետագային, 16 տարի վերջը, ես նորից տեսայ Կուկունեանը, երբ նա ազատուելով ռուսական տաժանակիր բանտից եւ Սախալին կղզիի աքսորից՝ եկաւ Կովկաս, սպիտակ մազերով ու մօրուքով, բաւական գերցած ու դանդաղաշարժ,- խոհուն ծերունի մը որ հեռաւոր իսկ նմանութիւն չունէր այն երիտասարդի հետ, որ տեսած էր առաջին անգամ եւ մասնաւոր սիրով պահած յիշողութեանս մէջ: Միայն աչքերն էին, որ խոր հայեացքով կը թափանցէին մարդու հոգիին մէջ»:

Համօ Օհանջանեան

Հոդվածի ամբողջական word տարբերակն ստանալու համար գրեք vahe.lorents@gmail.com էլեկտրոնային հասցեին։

Facebooktwitterlinkedin